Pinksterweekend Wadden Oost
Vanuit Lauwersoog varen drie schepen het Wad op om samen droog te vallen, ervaringen uit te wisselen en nieuwe plekken te ontdekken..
Steve Ellis
Op zaterdag 18 mei om tien uur hadden we afgesproken in de buitenhaven van Lauwersoog. Voor mensen die de buitenhaven niet kennen, deze is bereikbaar vanaf de Waddenzee bij alle getijden en vanaf het Lauwersmeer via de Robbengatsluis (meestal tussen zeven uur ‘s morgens en zeven uur ‘s avonds bediend maar check altijd de actuele tijden!) De haven is ruim opgezet dus goed te gebruiken door multihulls. Vooraf hadden we contact met de achttien CTC’ers in de whatsappgroep en uiteindelijk hebben zich drie boten aangesloten bij de tocht: Tallulah (Steve en Cathy Ellis), Els (Peter Oberman) en Ozo (Ronald en Ineke Mors).
Wierummerwad
Weinig mensen kennen de Waddenzee beter dan Peter. Zijn kaart is bestrooid met ankerplaatsen en geheime routes door de ondieptes. Het is een waar genoegen om samen met hem nieuwe plekken te ontdekken. Deze keer zijn we eerst naar het Wierummerwad gegaan waar we droog zijn gevallen. Het was mooi weer deze keer. Een paar jaar geleden zijn we niet verder dan de visafslag in Lauwersoog gekomen waar we binnen zaten om kibbeling te eten terwijl de storm buiten deed zijn ding. Nu konden we heerlijk wandelen op het zand. Toen het water terugkeerde, zijn we verder gevaren naar een droogvalplek onder de oostpunt van Ameland. Een erg fijne plek om de avond door te brengen, tenzij je een hond hebt die naar de wal moet.
De hond uitlaten
Ronald had een kleine buitenboordmotor die we een half uur lang probeerden aan de praat te krijgen, zonder succes. Achteraf bleekt de benzine te oud te zijn en de carburator had een schoonmaakbeurt nodig. Ik roeide met de kleine opblaasbare bijboot richting het vaste land. In de schemering was het niet mogelijk om te zien hoe ver het was. Na vijfhonderd meter moest ik uit de boot stappen want het was te ondiep om te roeien. Daarna was het nog zo’n vijfhonderd meter lopen met de hond in de bijboot op sleeptouw. Eindelijk land had ik gevonden waar de hond binnen een mum van tijd deed wat ze moest doen en daarna zijn we weer richting de boten gaan wandelen en roeien. Bij het licht van de maan kon ik de richting vinden, de boten waren inmiddels volledig verdwenen in het donker. Bijna een uur duurt de hele expeditie die eigenlijk best mooi was!
De volgende ochtend, zondag 19 mei, gingen Els en Ozo terug naar het oosten. Via de ondieptes naar Schiermonnikoog en dan door de sluis naar het Lauwersmeer. Het was goed zeilweer maar op het meer was het rustiger overnachten.
Spannende tocht
Wij zijn op de Tallulah doorgevaren richting Ameland. De haven was helemaal niet druk. Cathy en ik, en de hond, hebben de typische waddeneilandwandeling gemaakt: naar het stand, terug via het dorp, kibbeling en ijsjes eten en dan weer naar de haven. Dan richting Harlingen. De oostenwind zorgde voor uitstekende voortgang. Bij het Vingegat was het erg ondiep en we waren twintig minuten te vroeg. Bodem geraakt (weer..) Eén van de zwaarden klapte niet goed omhoog en we hadden een spannende ontmoeting met VH5. Na twintig minuten voor anker gehangen te hebben om even bij te komen van de spanning en te wachten op iets meer water konden we verder. Gelukkig was er geen schade en de rest van de tocht naar Harlingen verliep voorspoedig.
Prachtige IJsselmeerhavens
Harlingen was wel druk en met onze catamaran zonder bestuurbare aandrijving of propeller voor het roer, kan manoeuvreren best interessant worden in doodlopende, smalle havens. Echter het aanleggen is allemaal prima gegaan en we hebben genoten van de prachtig schepen, huizen en avondsfeer. Op tweede pinksterdag loopt de haven tussen acht en tien leeg, het lange weekend was bijna voorbij. We gingen verder naar Makkum. Ook weer zo’n parel van een haven. Jan en Petri (Jan Rap) wonen daar, wat het nog mooier maakt. Amerikaanse vrienden zijn ons komen opzoeken in Makkum, een is er aan boord gestapt en Cathy is naar huis gegaan.
De dagen daarna heb ik meerdere havens op het IJsselmeer bezocht, allemaal prachtig! Mijn Amerikaanse vriend was lyrisch over de schoonheid van de dorpen en alle traditionele schepen. We zijn tot Hoorn gevaren waar we hebben geankerd in de buitenhaven, genoten van een fantastisch onweersspektakel en in de toren daar biefstuk gegeten. Woensdag en donderdag draaide de wind naar zuidwest vijf dus ik besloot om weer naar Lauwersoog te varen. Nog meer IJsselmeerhavens bezocht, weer in Harlingen overnacht en daarna als een speer terug over het Wad.
2025
We zijn de Bora tegengekomen in Enkhuizen en hebben afgesproken om de Wadden Oost en West tochten niet meer in hetzelfde weekend te houden in 2025. Dan hebben CTC’ers de mogelijkheid om aan te sluiten bij beide regiotochten, een met Hemelvaart en een met Pinksteren. Tien dagen varen rond eind mei biedt de kans om veel natuur te beleven, mooie havens te bezoeken en veel kennis uit te wisselen met andere CTC-leden. Wie doet er mee?!