Wie: Yves van Oldeneel (75), getrouwd, twee kinderen en een kleindochter.
Boot: Corsair F-27
Ligplaats: Colijnsplaat
Het kan zijn dat mijn aanwezigheid in de CTC-club maar van korte duur is. Ik ben vrij oud en mijn gezondheid beperkt steeds meer mijn behendigheid, toch zo noodzakelijk voor navigatie, vooral op een snelle multihull.
Ik ben de eerste eigenaar van deze Corsair F-27 trimaran (#436), sinds 1997. Daarvoor had ik een Vaurien en daarvoor een Laser Regatta.
Ik woon in België, mijn thuishaven is Colijnsplaat, vanwaar ik lokaal of over zee zeil. Ik vaar meestal alleen aan boord, soms met mijn vrouw of met vrienden.
Naam: Karel van Donselaar (79), getrouwd, zoon, dochter en kleinkinderen
Boot: Mana, een Tiki 21
Geïnspireerd door een kennis die zijn Hitia meenam naar Corsica, heb ik het bouwplan van een Tiki 21 gekocht. Ik heb er, met wat tussenpozen, enkele jaren op zaterdagen aan gewerkt. Ze is in 1997 in een watertje tegenover mijn school gedoopt. Een leerling die lid was van de zeeverkenners is meegevaren naar Nieuwkoop, waar ik dat jaar wat ervaring heb opgebouwd. Ik ben niet echt een zeiler, wel een natuurliefhebber.
De naam moest Polynesisch zijn. Ik kreeg hem via de IT-man op mijn school. Zij is Mana gedoopt, dat zou betekenen dat alle krachten van de elementen in dit vaartuig verenigd zijn. De bedoeling was eerst de dromer, de naam die de onderwijzer van de lagere school mij gaf.
Ik heb op een bijeenkomst van de CTC James persoonlijk kunnen bedanken. Persoonlijke omstandigheden zorgden ervoor dat de boot heel lang buiten op een boerenerf heeft gelegen. De boot is nog steeds mijn trots en ik hoop haar te kunnen restaureren. Ik ben nu in Frankrijk. Mijn kleinzoon leerde me net hoe ik een foto van mijzelf moest maken en versturen.
Ik heb gek genoeg weinig foto’s van mijn catamaran. Vaak zeilde ik alleen. Mijn boot is nog lang niet klaar maar je moet een doel stellen. Ik heb een stip aan de horizon gezet en dat vind ik voor mijn mentale gezondheid erg belangrijk. De foto van mijn boot is gemaakt in een prachtige baai op Corsica, waar ze voor de tweede keer gedoopt is.
Naam: Björn, Hannah en Alex Rente
Boot: Lihou, een Corsair F-242
Eigenlijk zou onze boot Light House heten, maar dat vonden we toch een beetje te lang daarom hebben we het afgekort naar Lihou. Men zegt dat dit Keltisch is voor ‘klein eiland’ en dat past ook wel goed.
Onze boot ligt in de zomer in de Flevo Marina in Lelystad en in de winter bij ons thuis in Neandertal. Voor iedereen die nu zoekt waar dat is: bij Düsseldorf. Dat kennen jullie wel van de BOOT-beurs.
Hannah is op de klassieke manier bij het zeilen terechtgekomen, via Opti en 420, Alex via het surfen en grote schepen, en ik, Björn, via Jollen en Hobiecat.
Waarom varen we op een trimaran? Heel eenvoudig: in de jaren 90 van de vorige eeuw lag ik bij zonsopgang op het strand in Kiel, waar we hadden overnacht, en in de ochtendschemering gleed een grote tri bij bijna windstilte geruisloos de fjord uit op weg naar onbekende galaxies. En zoals we allemaal weten, is de donkere kant van de macht sterk en ik wist dat als ik ooit weer een eigen boot zou hebben, ze op drie rompen zou varen.
Twee jaar geleden was het moment daar dat een boot weer in ons leven paste. Zo gezegd, zo gedaan, en nu liggen we ’s avonds op ons ’terras’ en kijken we naar de zonsondergang.
Dat kunnen we goed. Dat is ook het makkelijke deel. Verder zijn we druk bezig voor de haven heen en weer te varen en te oefenen. Als er te veel wind is om te varen, oefenen we in de haven. En als we genoeg geoefend hebben, wil Alex graag naar Schotland. Maar dat duurt nog even. We verheugen ons erop jullie onderweg of in de haven tegen te komen. Zeg gewoon gedag en als we geluk hebben, staat er net een kop hete koffie klaar.
