Texelrating
Voor multihuls wordt als handicap de Texelrating gehanteerd. Uitleg daarvan gaat hier te ver, in oude uitgaven van het CTC-Nieuws is daar al veel over geschreven (en bovendien gaan veel van de details m’n pet te boven.) Maar het zal voor iedereen duidelijk zijn, dat zeiloppervlak een belangrijke factor is in de berekening van de Texelrating en daarom moet voor iedere boot die een Texelrating wil krijgen door een erkende ‘meter’ het oppervlak van de zeilen bepaald worden.
Op 19 maart dit jaar stelde Jan Willem van Crevel daartoe ruimte in z’n bedrijf beschikbaar (veel dank!) en konden de meters Zieger, Karst en Vincent (in opleiding) aan de slag met de zeilen van Eric, Rinnert, Vincent en Bram. Dat begon met het gezamenlijk van de parkeerplaats naar binnen sjouwen van de meer dan twaalf grote pakketten, omdat alle boten minstens drie zeilen hadden die gebruikt kunnen worden tijdens wedstrijden: grootzeil, fok, genua, screecher en als ik me goed herinner was er zelfs een code zero bij.
Secuur werk
Zeilen meten is een secuur werkje, volgens een aantal regels die niet altijd voor 100% toepasbaar zijn op wat zeilmakers hebben gemaakt. Dus er moet bij het meten nog flink gekeken en nagedacht worden over het onderhanden zeil. Want hoe werkt dat precies bij een uitgebouwde top van een grootzeil?
Maar ook bij een min of meer rechttoe rechtaan zeil moet met behulp van een grote rechthoekige driehoek secuur te werken worden gegaan.
Waarna vervolgens de meetresultaten genoteerd moeten worden en de meter z’n handtekening op het zeil kan zetten met de datum van de meting.
Na een uur of drie was alles gemeten en ondanks alle concentratie, was de sfeer gemoedelijk en was er ook tijd voor een praatje en een kop koffie/thee met meegebrachte versnaperingen. Daarna werden alle zeilpakketten weer gezamenlijk naar de auto’s gesjouwd. Moge het resultaat leiden tot eerlijke ratings en wedstrijdresultaten. Zieger, Karst en Vincent: bedankt!
