Column – Bart & Cat
De belevenissen van Bart Buwalda met zijn Hirondelle.
Bart Buwalda
De Dijk
Je weet wel van ‘Ik kan het niet alleen’ en ‘Als het golft dan golft het hard’. De Dijk ontleent haar naam aan de Zeedijk, een roemruchte Amsterdamse dijk. Als bootjesvaarder heb je geen last van die dijk, er zit een sluisje in de Oudezijds Kolk dat tegenwoordig meestal openstaat.
Hoe anders gaat dat eraan toe bij de ons welbekende Afsluitdijk, dat ding heeft een akelig goed gekozen naam.
Oké, geen overstromingen meer in het hart van Holland maar nu zijn ze alsnog bezig om bij het dorpje Warder de IJsselmeerdijk te verhogen vanwege de stijgende zeespiegel! Gevalletje netwerkcorruptie van de aannemerij en de ‘staat binnen de staat’, Rijkswaterstaat?
Dat die Afsluitdijk een rotding is voor mensen met een bootje, is een understatement. Er zijn er die die dijk Nederlands grootse ecologische ramp noemen want de vis en de vissers hebben er ernstig onder te lijden, al komt daar nu verbetering in door middel van een ‘vismigratierivier’ onder de dijk door.
Vorig jaar zag ik de voorstelling Het verdriet van de Zuiderzee, die gaf goed weer hoe niet alleen de vissen, vissers en zeehonden de pineut waren maar dat die dijk mensen en gemeenschappen uit elkaar dreef. Een strijd tussen zij die wilden blijven vissen en zij die meewerkten aan de dijk en een grootse nieuwe toekomst als boer voor zich zagen.
Die vissen kunnen straks dus door een tunneltje via een bochtig parcours van zout naar zoet zwemmen en vice versa.
Maar wij dan?! Bootjesmensen … Moeten we nog tot in lengte van jaren wachten totdat het die ‘staat in de staat’ behaagt die ouwe sluis en al net zo bedaagde brug te revitaliseren? Ja er is een plan om de sluis te vergroten zodat miljardairs straks gewoon met hun ‘jachie’ in Makkum bij de werf voor de kant kunnen komen. Maar daar is onenigheid over want iedereen die profiteert moet meebetalen en daar hebben ze niet allemaal ‘zin an’. Dus dat gaat nog wel even duren en bovendien: een sluis blijft een sluis.
Overtoom
Waarom geen botenlift over de dijk heen voor bootjes, dat deden onze voorvaderen ook en die noemden dat een overtoom.
In een hedendaagse uitvoering krijg je dan een transportband met daarop een sliert bootjes die hoog over de dijk en de weg daaronder rollen. Te futuristisch? Ga dan maar eens in België kijken. Ze hebben daar scheepsliften uit eind negentiende, begin twintigste eeuw en zelfs een lift waar een 500-tons binnenschip in kan bij een niveauverschil van ruim 73 meter:
Wachten
Bezit je je ziel in lijdzaamheid dan is wachten niet erg maar een oefening in geduld om een volmaakter mens te worden. Ikzelf, en velen met me, zijn verre van volmaakt en ondergaan dat nutteloze wachten zuchtend en tandenknarsend. In vervlogen tijden werd daar door horecaondernemers op ingespeeld door bij een sluis of overtoom een uitspanning uit te baten waar men onder het genot van ‘zoete melk met room’ (varen we naar de overtoom) of iets sterkers, het verloop van de gebeurtenissen kon afwachten. Die kans hebben ze tot nog toe bij de Afsluitdijksluis gemist, wat je wel kunt doen om het wachten te bekorten is je oortjes in doen met daarop muziek van De Dijk: De Dijk – Als het golft, De Dijk – Live in de Melkweg.
Grote groeten,
Bart