30-jarig jubileum Dazcat
Op zaterdag 21 juli zou in Plymouth het 30-jarig jubileum van Dazcats gevierd zou worden met een samenkomst van elf van de tot nu toe dertig gebouwde Dazcats. Jan Willem was toevallig in de buurt en trof ze vrijdagavond in Mayflower Marina in Plymouth.
Jan Willem van Crevel
Er waren allerlei modellen, van tien tot vijftien meter en ik keek mijn ogen uit. Ik sprak kort even met Darren Newton, Mr Dazcat, en hij leidde me rond door Suenos, een tot 12,80 meter verlengde D1195. Inmiddels heeft het schip 16.000 mijl op de teller inclusief drie keer de Round Britain and Ireland Race. Boeiend om Darrens uitgesproken visie over boten te horen: rationeel en eigenzinnig, wars van conventies. Over alles heeft hij nagedacht en vaak een eigen, originele oplossing. Bijvoorbeeld: geen voorbeam, uitsluitend lithium-ion-accu’s, geen draaibare mast, combinaties van kieltjes, zwaarden en zelfs canards, keuken in de romp op verhoogde vloer, geen zalingen, enzovoorts.
MOCR founder Mike Butterfield was er met zijn veertien meter lange Dazza, waar hij op 87-jarige leeftijd net een rondje Atlantic mee had volbracht, inclusief deelname aan de Caribean 600 (equivalent van de Fastnet). Krasse knar!
Er waren twee Dazcats van tien meter, waarvan de twintig jaar oude net derde was geworden in de Round Britain and Ireland. De uit de Yachting World bekende D1495 Hissy Fit was er natuurlijk, ook net Round Britain and Ireland gevaren (tweede plaats). De splinternieuwe D1295 Spinky Malinki, Darrens trots, zag er zeer gelikt uit, alles net weer wat verder uitgewerkt. De negentien jaar oude, veertien meter lange, Lady Bounty, nog steeds bij de eerste eigenaren, oogt elegant en eenvoudig en hadden we al op de Helford River zien liggen. Geen zichtbare zwaarden maar canards voor in de bergruimtes en ondiepe kieltjes.
Het was leuk met een paar Dazcatzeilers te spreken. Boeiend hoe een groepje van vier of vijf Dazcats samen tal van wedstrijden vaart, waaronder de Fastnet, Round Britain and Ireland, Round the Isle of Wight en diverse RORC-races. Ze hebben uitgebreide en mooie zeilgarderobes en deinzen er zo te horen niet voor terug de boten aardig te pushen.
Op zaterdag was er een soort van wedstrijdje met negen Dazcats, ik denk de grootste samenscholing van die dingen ooit. We hebben de wedstrijd gevolgd en wat foto’s gemaakt.
Ze noemen zelf de Dazcat een goed bewaard ‘Cornish secret’ en ik ben blij er kennis van genomen te hebben; wat een mooie en capabele schepen. Kijk maar naar de filmpjes op internet.